این نویسنده 56 ساله که سابقه عجیبی در رد کردن جوایز و منصرف شدن از شرکت در جوایز بزرگ ادبی دارد، دو سال پیش نیز برنده جایزه 50 هزار یورویی «هاینریش هاین» شد، اما این جایزه را نپذیرفت و آن را رد کرد. سال گذشته نیز هانتکه با دفاع از اسلوبودان میلوشویچ رئیس‌جمهوری سابق یوگسلاوی و جنایات جنگی او شانس دریافت جایزه ادبی نوبل را برای خود به صفر رساند و سروصدای زیادی در محافل ادبی غرب ایجاد کرد.
با این وجود، هانتکه، این نویسنده اتریشی که در حال حاضر در پاریس زندگی می‌کند از جمله نویسندگانی است که به‌عنوان یکی از پیشگامان ادبیات زبان محور در جهان مطرح است. او یکی از افرادی است که معتقد است ادبیات با اشیا و موضوعاتی که با این زبان توصیف می‌شوند، شکل نمی‌گیرد بلکه این زبان است که به ادبیات شکل و رنگ می‌دهد. موضوعاتی چون نقد قالب‌های ادبی مرسوم در شعر، نثر و نمایشنامه‌نویسی از جمله مهم‌ترین سوژه‌های آثار این نویسنده سرشناس اتریشی است.
او در آثارش با موضع‌گیری‌های مستقیم و مرسوم، ادبیات را به چالش می‌کشد و مبانی نظری خود را در نقد زبان مطرح می‌کند. «حرکت نادرست» 1975، «زن چپ دست» 1976، «ویکتور مقدس»1980، «بازی پرسش»1989، «سرزمین کلمه» 1998 و «دن خوان از زبان دن‌خوان» 2004 از جمله معروف‌‌‌ترین آثار هانتکه در سال‌های اخیر به شمار می‌آید. پیتر هانتکه در حالی از شرکت در این جایزه اخیر انصراف داده است که به‌عنوان یکی از نامزدهای نهایی این جایزه به آخرین مرحله داوری رسیده بود.
وی اعلام کرد: به این دلیل که تمایل قوی‌ای دارم تا نویسندگان جوان‌تر شانس خود را برای نامزدی در لیست نهایی جایزه « دوچربوشپرز» امتحان کنند از این جایزه کناره گیری می‌کنم.
